رتبه ‏بندی عملکرد hse شرکت های گاز با استفاده از تکنیک تصمیم‏ گیری چند شاخصه

زمینه و هدف : صنایع نفت و گاز با توجه به کیفیت و کمیت مواد خام، بینابینی و محصولات جانبی و نهایی، هم­چنین دارا­بودن سه مشخصه پیچیدگی بالا، قابلیت انعطاف پایین و آسیب‏پذیری زیاد از دیدگاه hse جزء صنایع بحرانی محسوب شده و بروز یک حادثه در آن می­تواند از جنبه‏های انسانی، زیست محیطی و اقتصادی فاجعه‏بار باشد. هدف اصلی از این پژوهش ارزیابی کمی شرکت­های گاز از لحاظ وضعیت عملکرد سیستم مدیریت hse و رتبه‏بندی آن‏ها به کمک روش  تصمیم‏گیری چند شاخصه بود تا بدین وسیله ضمن نمایان ساختن نکات ضعف و قوت هر یک، انگیزه لازم برای رقابت و ارتقای هر چه بیشتر سطح مدیریت hse آن‏ها فراهم گردد. روش بررسی: در این تحقیق ضمن بازدیدهای میدانی متعدد از واحدهای مختلف تابعه شرکت ملی گاز ایران، مشاهده فرآیندها و مصاحبه با مدیران و افراد با تجربه در زمینه hse کلیه پارامترهای دخیل در امور ایمنی، بهداشت و محیط‏زیست آن‏ها شناسایی و  طبقه‏بندی گردید. در گام بعدی شاخص‏های سختی کار در این واحدها تعیین گردید. سپس با استفاده از روش topsis نسبت به وزن‏دهی و امتیازبندی پارامترهای مذکور اقدام گردید و در نهایت 4 شرکت عمده و مادر انتقال گاز، پالایشگاه، گاز استانی و مهندسی و توسعه که هر یک واحدهای فرآیندی متعددی را در زیرمجموعه خود دارند، ارزیابی کمی شدند. یافته­ها: نتایج این بررسی جامع نشان داد که شرکت­های گاز استانی، مهندسی و توسعه، انتقال گاز و پالایشگاه به ترتیب حایز امتیازهای 74/0، 55/0، 40/0 و 19/0 از یک گردیدند. بحث و نتیجه­گیری: در این  تحقیق به منظور مقایسه عملکرد شرکت­های گاز 29 شاخص(23 شاخص hse و 6 شاخص سختی‏کار) تدوین گردید و از روش­ topsis (یکی از روش­های تصمیم گیری چند شاخصه) به منظور رتبه بندی شرکت­های مذکور استفاده گردید.